Rondstruinen

Vorige week met vrienden een huisje op Texel gehuurd en met elkaar gewandeld en wat fietstochten gemaakt. Het kwam er niet zo van om te fotograferen, het is in een wandelend of fietsend gezelschap soms vervelend om op een fotograaf te moeten wachten 😀, gezelligheid staat voorop. Maar op zondagmorgen trok ik er toch maar even op uit om een strandwandeling te maken, het was mooi weer en ik kon de kriebels om te fotograferen niet langer onderdrukken.

Vanuit het verblijf wandelend naar het strand, zo’n 1.5 km, kwam er opeens een dreigende bewolking over het duin aanzetten en was ik net op tijd bij een strandpaviljoen om te kunnen schuilen voor een stevige regenbui.

NIKON D750 (24mm, f/8, 1/320 sec, ISO100)

 

Onder het genot van een kopje koffie de bui voorbij laten gaan om daarna weer verder over het strand wandelen. Het weerbeeld leverde mooie wolkenluchten op boven het strand en zee. De wandelaar in beeld volgt het spoor van een groep paarden die net voorbij galoppeerde.

NIKON D750 (24mm, f/8, 1/500 sec, ISO100)

 

Soms loop ik voorover gebogen om details op het strand te ontdekken, deze schelp kwam net tevoorschijn uit het terugtrekkende water.

NIKON D750 (105mm, f/8, 1/320 sec, ISO100)

 

Een waterplas op het strand met de weerspiegeling van de zon.De schuimbellen prikkelen je fantasie, welke figuren zie je erin?

NIKON D750 (105mm, f/8, 1/500 sec, ISO100)

 

Ook mooie reflectie’s op het natte strand.

NIKON D750 (48mm, f/8, 1/400 sec, ISO100)

 

Nog wat reflectie en een dreigende bewolking in aantocht.

NIKON D750 (42mm, f/8, 1/640 sec, ISO100)

 

Ik verlaat het strand via een pad met een klimmetje over het duin en blik nog even terug naar de zee.

NIKON D750 (24mm, f/8, 1/640 sec, ISO100)

 

Ok, wat weinig zee in de voorgaande foto, hier een andere kijk inclusief het duinpad.

NIKON D750 (105mm, f/8, 1/400 sec, ISO100)

 

Eenmaal naar beneden gelopen kijk ik voor de laatste keer achterom, dit geeft een indruk van de hoogte van het duin. Het is tijd om terug te keren naar het vakantie adres, anders kom ik te laat voor de lunch. Al fotograferend was ik toch langer op het strand dan de bedoeling, maar dat mag de pret niet drukken. Overigens ben ik droog thuis gekomen ondanks dreigende luchten.

NIKON D750 (48mm, f/8, 1/400 sec, ISO100)

 

◊.◊.◊

6 Comments

Tijdens onze korte logeerpartij in Twente werden wij op de tweede dag verrast met zonnig weer en een berijpt landschap door de nachtvorst. Omdat Hof Espelo op loopafstand van ons logement is gelegen besloten wij daar een wandeling te gaan maken om te genieten van het mooie weer.

Al snel wandelen wij door het retentiegebied van Vitens, het waterleidingbedrijf in Overijssel, wat een paar jaar geleden is opengesteld voor wandelaars. Hierdoor zijn we sneller bij Hof Espelo, de route is een stuk korter geworden door de openstelling. De zon geeft lange schaduwen en een mooie gloed over het landschap.

 

Aangekomen op Hof Espelo lopen wij tussen de berijpte bomen.

 

Onze route gaf een mooi doorkijkje over een klein heidegebiedje.

 

Na enige tijd lopen wij in het aangrenzende gebied “De Wildernis” en daar zorgt de verdampende rijp voor een mistige sfeer met zonneharpen door de bomen.

 

 

 

Op sommige plekken is de rijp nog niet helemaal verdampt, zoals hier in het sterrenbos. Dit is één van de acht lanen die op een centraal punt samenkomen, en als een stervormig patroon zijn aangelegd speciaal voor de jacht. Heel handig voor de jager, op het centrale punt kon hij alle acht lanen moeiteloos in de gaten houden op de aanwezigheid van wild.

 

We wandelen verder in het sfeertje van de lichtharpen.

 

Nog een laatste blik op het nu heiige bos in Hof Espelo door de verdampende rijp, ons rondje loopt ten einde.

 

 

◊.◊.◊

 

 

6 Comments

Afgelopen week een paar dagen in Twente gelogeerd in een leuke B&B vlakbij onze zoon en schoondochter. Het was leuk om bij hun zo af en toe even binnen te kunnen lopen voor een praatje en een kopje koffie. Ze wonen 2,5 uur rijden bij ons vandaan dus normaal komt dat er niet zo van en door de coronabeperkingen zagen wij elkaar de laatste tijd weinig. En natuurlijk was het ook een mooie gelegenheid om te genieten van het Twentse landschap met een wandeling. De eerste dag bij het opstaan was het erg mistig, maar de weerman beloofde rond het middaguur zon en wij besloten een rondje op het Buurserzand te lopen. Daar aangekomen was er nog weinig te merken van de beloofde zon, maar gewapend met een lunchpakket hadden we de tijd aan onszelf en gingen op pad. Doordat het licht gevroren had was het hier en daar wit door  rijp op de grassen en bomen, wat een sprookjesachtig effect gaf.

We lopen het gebied in en het anders zo weidse landschap was nog in nevelen gehuld, maar wel heel sfeervol.

 

Door de mist is er hier geen bosrand zichtbaar achter deze bomen, de achtergrond lijkt verdwenen.

 

De route loopt langs de “Bommelas” een z.g.’ los hoes’ in het Twents, waar de mensen en vee in dezelfde ruimte verbleven. De bewoners aan de voorzijde, het vee in de stal aan de achterzijde. Het pand is nu eigendom van natuurmonumenten.

 

We lopen door en passeren een mooie vrijstaande boom.

 

Nog eentje, maar wat verder van ons af.

 

Het lijkt wat helderder te worden, zou de zon nu doorbreken?

 

Uiteindelijk was dat niet het geval, het bleef de hele dag mistig in Twente, al lijkt de zon haar best te doen. Op dit stukje was het wel oppassen om geen natte voeten te krijgen, zelfs naast het pad was het behoorlijk zompig.

 

Gelukkig was het maar een kort stukje drassig wandelpad, hier lopen we alweer op een droog zandpad. Het lijkt toch wel een beetje of de zon de grassen wat oplicht achterin.

 

Wat verderop eindigt de route bij een ven, de zon doet nog een vergeefse poging om door te breken. Onderweg naar onze B&B nam de mist weer toe en hadden wij het gevoel dat de timing van de wandeling nog niet zo slecht was gekozen. De rest van de middag bleef grijs en grauw, maar met een boek en een drankje in ons knusse logeeradres was dat geen probleem.

 

◊.◊.◊

5 Comments